1980 yilinda Yangin Mühendisliginin klasik tanimi ile açiklandiginda ; YANGIN, ortamda her zaman ve bir arada mevcut olan, “OKSIJEN“, “YANICI MADDE“ ve “ISI“ nin, kontrol disinda, birlesmesi ile, “ ISIK “ ( Alev ) ve “ KUVVETLI ISI “ nin açiga çikmasidir.
Diger bir tanimlama ile ;
· Yanici Madde ile Yakici Madde ( Oksijen ) ve tutusma isisinin bir arada olmasi ile olusan kimyasal olaya YANMA denir.
· Yanici Madde, Oksijen ve Isi ( KLASIK YANGIN ÜÇGENI ) unsurlarinin, kontrol disinda bir araya gelerek, kimyasal zincirleme tepkime ile birlesmesi sonucunda meydana gelen olayin gözle görülebilen kismina ALEV, ( ALEVLI YANMA - AKTIF YANMA ) denir.
· Aktif yanma ile, kontrol disina çikan ALEV’in, Yasam ve Çevreye verdigi zarara YANGIN denir.
· Yeterli OKSIJEN olmayan ortamlarda meydana gelen YANMA olayina “ EKSIK YANMA ” denir.
YANGININ, ilk asamasinda, KOKU,· ikinci asamasinda, DUMAN,· üçüncü asamasinda, ALEV görülür.
Bir cismin yanabilmesi için, cismin hareketinin, bulundugu ortamin hareketinden, yüksek olmasi ve en az ortamda % 14 - % 18 oraninda OKSIJEN bulunmasi gereklidir.
Normal sartlar altinda, havada bulunan OKSIJEN orani % 21’dir.
______________________________________________________________________________________________
© 2019 Güner Yangın. All Rights Reserved.